Dogoterapia

Dogoterapią nazywa się terapię kontaktową z udziałem psa, polegającą na wieloprofilowym usprawnianiu dzieci i dorosłych. Dogoterapia jest rodzajem pracy uzupełniającym szeroko rozumianą rehabilitację i stanowi uzupełnienie całości oddziaływań terapeutycznych.  Spotkania z psem mogą przyjmować różne formy. Mogą to być spotkania jednorazowe lub ciągłe, mające na celu dostarczenie pozytywnych emocji lub kształtujące funkcje poznawcze.

Zajęcia z psem muszą odbywać się w przyjaznej, bezpiecznej atmosferze z jednoczesnym poszanowaniem i zrozumieniem potrzeb podopiecznego oraz psa terapety.

Prowadzenie zajęć odbywa się w oparciu o indywidualny program terapeutyczny w wymiarze 1 godziny tygodniowo.

Przeciwwskazaniami do udzialy w dogoterapii są:

• agresja uczestnika zajęć wobec prowadzących zajęcia oraz psa
• paniczny strach przed psem
• uczulenie na sierść psa
• wrodzona łamliwość kości

   Zgodnie ze standardami wyznaczonymi przez Delta Society dzięki dogoterapii można osiągnąć następujące grupy celów:

• FIZYCZNE

-  poprawa funkcji motorycznych, w zakresie motoryki dużej i małej,

-  sprawniejsze poruszanie się na wózku,

• lepsze poczucie równowagi.

• ZDROWIE PSYCHICZNE

-  poprawa komunikacji,

-  poprawa umiejętności koncentracji uwagi,

-  umożliwienie uczestnictwa w zajęciach rekreacyjnych,

-  obniżenie lęku,

-  podniesienie poziomu samooceny,

• spadek poczucie alienacji, izolacji, samotności i wyobcowania.

• EDUKACYJNE

-  podniesienie zasobu słownictwa – czynnego i biernego,

-  usprawnianie pamięci,

• tworzenie pojęć opisujących rzeczywistość, takich jak kolor, wielkość, kształt itd.

• MOTYWACYJNE

-  ułatwienie nawiązywania kontaktu z innymi osobami,

-  poprawa interakcji w grupie,

• wytworzenie umiejętności podejmowania proponowanych ćwiczeń i aktywności (deltasociety.org, za: Bartkiewicz, 2008).

Do celów, które osiąga się dzięki  dogoterapii  zaliczyć możemy również następujące cele szczegółowe:

• przełamanie lęku przed kontaktem z psem,
• akceptujące podejście do psa przebywającego w bliskim otoczeniu,
• nawiązanie i pogłębianie kontaktu z psem,
• kształtowanie pozytywnych emocji oraz eliminowanie negatywnych (agresji, autoagresji),
• pobudzanie zmysłów: wzroku, słuchu, dotyku, węchu, propriocepcji, równowagi,
• lepsze poznanie schematu ciała człowieka i psa,
• wykonywanie aktywności ruchowych wspólnie z psem lub w jego obecności,
• wyciszenie się i relaksacja w obecności psa,
• nauka i rozwijanie umiejętności wykonywania czynności pielęgnacyjnych,
• nazywanie własnych emocji oraz emocji jakie przeżywa pies,
• nauka samodzielności podczas wykonywanie zadań bezpiecznego udziałem psa,
• nauka zasad bezpiecznego postępowania z psem.

Z obserwacji zajęc z dogoterapi wynika, iż dostarczają one ich uczestnikom wielu emocji,  głównie radości podczas współnych zabaw i pieszczot. Dzieci czują ogromną dumę, gdy mogą zatroszczyć się o zwierzę, podać pokarm, nalać samodzielnie wodę do miski, rozpiąć/zapiąć jego ubiór/szelki. Ponadto na zjęciach łatwo zauważyc, że pies jest znakomitym motywatorem w doskonaleniu funkcji poznawczych i komunikacyjnych oraz podnoszeniu sprawności fizycznej.

Galeria